Lieve leden en vrienden van De Kapel,
Dit coronajaar dat in maart 2020 voor ons begon heeft al diverse mijlpalen gehad. Zoals de 4 en 5 mei viering op lege pleinen en juist de afgesloten wegen naar strand en bos vanwege de drukte. Afgezegde kerstvieringen, een heel stil Oud-en Nieuw en komende week zijn er verkiezingen in een ongewone setting. Er zijn extra verkiezingsdata en ook per post kan gestemd worden. Anders dan anders. Aan ons allen de opdracht om een zo wijs mogelijke keuze te maken. Maar veel is onduidelijk. Hoe de komende maanden eruit zullen zien is nog ongewis. Zal inderdaad begin van de zomer iedereen ingeënt zijn die dat wil? Is in het najaar dan alles weer ‘normaal’?
.
Pierre-Auguste Renoir (1841-1919), Schrijvende meisjes.
Ik heb een boek met een verzameling brieven die kinderen aan God hebben geschreven (Children’s letters to God, Eric Marshall) Het is grappig te lezen en af en toe lach ik hardop. De kleine kinderen stellen zich God als een alwetend, almachtig en heel gul persoon voor. Een soort kerstman die je kan geven wat je wilt. Een jongetje vraagt dan ook onomwonden om een fiets, een hond, een camera en een baseball-handschoen. Een ander klaagt over de kwaliteit van de kerkliederen: “Naar de kerk gaan is wel in orde maar u kunt wel wat betere muziek gebruiken. Ik hoop dat ik u hier niet mee beledig. Kunt u misschien wat nieuwe liederen schrijven?”
Wat wij natuurlijk als volwassenen weten of horen te weten is dat (hoewel niemand misschien wel het precieze beeld heeft op wat ‘God’ is) de visie van de kinderen niet klopt. De God die alles kan bewerkstelligen in de ogen van het kind is er niet. Dat is ook in dit moeilijke jaar gebleken. We hebben prachtige mogelijkheden als mens, een lange traditie als mensheid om inventief te zijn, steden en landen te organiseren en op te zetten. We krijgen daarbij, denk ik, ook inzichten, inspiratie en kracht van Hogerhand en hebben als voorbeelden de levens van anderen die ons zijn voorgegaan. Maar toch…we moeten het wel zelf doen. Een jongetje schrijft in zijn brief aan God alleen de intrigerende zin: “U kunt op mij rekenen!” Wat daarbij gedacht is, zal voor ons altijd een raadsel blijven.
Wat is nu de link van dit alles met de verkiezingen? Misschien wel dat mensen van de/hun overheid iets verwachten wat ook niet altijd zo reëel is? Of had ik zelf weer zin om de vrolijke invalshoek van de kleine kinderen te lezen? Misschien wel beide! Ik wens u alle goeds toe in de komende weken. Het is allemaal niet makkelijk en u zult ook steeds wel weer moeten afwegen wat en hoe u zich in deze tijd wilt opstellen met boodschappen doen, naar buiten gaan en bezoek ontvangen.
Hartelijke groet,
Katrijne Bezemer